Australia - najmniejszy i najpóźniej odkryty kontynent. Do Australii zalicza się Tasmanię i kilkaset mniejszych wysp. To jedyny kraj na świecie, który obejmuje cały kontynent, w/p nie posiada granic lądowych tylko morskie z krajami takimi jak: Indonezja, Timor Wschodni i Papua-Nowa Gwinea od północy; Wyspy Salomona i Vanuatu od północnego-wschodu; Nowa Zelandia na południowym wschodzie.
Oceania - to zbiór wysp na Oceanie Spokojnym. Dzieli się na Melanezję, Mikronezję, Polinezję i Nową Zelandię. Ze względu na pochodzenie, w Oceanii wyróżniamy trzy typy wysp: kontynentalne, koralowe i wulkaniczne.
- Wyspami pochodzenia kontynentalnego są: Nowa Zelandia, Nowa Gwinea, Nowa Kaledonia oraz niektóre archipelagi wysp przyległe do Nowej Gwinei. Są to wyspy górzyste o wysokich szczytach.
- Pochodzenia koralowego są wyspy Mikronezji i Polinezji. Są to niskie (1-7 m n.p.m.), koliste atole "z laguną" w środku (np. atol Bikini).
- Największe wyspy Mikronezji i Polinezji, to wynurzone ponad poziom oceanu stożki wulkaniczne, na których występują liczne czynne i wygasłe wulkany, takie jak wygasły wulkan Mauna Kea na Hawajach oraz czynny Kilauea z największym na świecie kraterem (10 km obwodu). Na wyspach Oceanii uprawia się: palmę kokosową, trzcinę cukrową, banany, ananasy, drzewa chlebowe i w mniejszym zakresie kawę, kakao i kauczuk. Ludność trudni się również połowem ryb, perłopławów i żółwi szylkretowych.
Australia i Oceania tworzą jeden region zoogeograficzny, zwany Notogea, odznaczający się odrębnością fauny spowodowaną długotrwałą izolacją od innych kontynentów.
Ludność tubylcza (Aborygeni, Papuasi, Polinezyjczycy, Melanezyjczycy), jak ich życie, była bardzo prymitywna. Ludy te, do czasów kolonizacji (XIX w.) żyły tak, jak ludy w epoce kamiennej, a żelazo i inne metale poznali dopiero po przybyciu białych kolonistów. Obca im była również uprawa roli, a trudnili się wyłącznie łowiectwem, zbieractwem i rybołówstwem, które dostarczało im pożywienia. W 1770 roku, gdy James Cook (1728 - 1779) słynny żeglarz angielski dotarł do Australii, odkrył że istniało na tym kontynencie od ponad 500 do 600 plemion aborygeńskich używających co najmniej 500 indywidualnych języków.
Podróżnik, który przebywał wśród tubylczej ludności Australii, opisuje miedzy innymi w jaki sposób piekli ryby: Gorący popiół pokrywa się warstwą trawy, na której kładzie się kawałki ryb. Rybę
należy przykryć drugą warstwą trawy, a wierzch obłożyć gorącym popiołem. upieczona w ten sposób ryba - według twierdzeń podróżników - świetnie smakuje, chociaż warunki jej przyrządzania od strony higieny pozostawia wiele do życzenia.
Maorysów, tubylczą ludność Nowej Zelandii, nauczył jeść wieprzowinę. Od tego czasu Maorysi zaczęli prowadzić chów świń, gdyż bardzo rozsmakowali się w tym mięsie, a które jedzą do dziś z duszonymi w tłuszczu łodygami rośliny "Puhu", przypominającej z wyglądu nasz oset.
Obecnie napływowa ludność Australii, rekrutująca się w znacznej części z Anglików - efekt kolonizacji zapoczątkowanej w 1788 r. Przybyli wówczas do Australii pierwsi karnie zesłani skazańcy z Wielkiej Brytanii - trzyma się tradycyjnej kuchni swoich przodków. Ogromne stada owiec i krów dostarczają im doskonałe mięso, a największym przysmakiem dzisiejszego Australijczyka jest olbrzymi stek wołowy podawany z ziemniakami purée, frytkami lub odsmażanymi. Taki stek z ziemniakami i zielonym groszkiem występuje w australijskim menu nawet 2 razy dziennie. Australijczycy należą do największych "zjadaczy" mięsa na świecie. Popularny jest również pieczony udziec z jagnięcia lub smażone steki z soczystej baraniny. Najmniej popularna jest wieprzowina i drób.
Pisząc o kuchni Australii trudno nie wspomnieć o mięsie kangura. Aleksander Dumas w ostatnim dziele swojego życia: "Grand dictionnaire de la cuisine" pisze, że mięso kangura jest bardzo smaczne i porównuje je z mięsem dzikiego australijskiego królika, uważając je nawet za lepsze, ponieważ kangur żywi się roślinami o przyjemnym zapachu, co ma wpływać korzystnie na kulinarną wartość jego mięsa. Przysmakiem kuchni australijskiej jest zupa z ogona kangura oraz zupa żółwiowa z morskich żółwi przyrządzana z maderą*. W menu australijskim nie może zabraknąć również ryb i różnego rodzaju skorupiaków. Najsmaczniejszą rybą łowioną na australijskich wodach jest "red snapper"**. Ryba o bardzo smacznym mięsie, którą to Australijczycy jadają najchętniej z grilla z dodatkiem warzyw.
Ludność wysp Oceanii żywi się wspaniałymi owocami, rybami marynowanymi w soku kwaśnych cytryn albo pieczonymi popijając mleko kokosowe. Wszystko to hojnie daje tamtejsza przyroda, którą bez przesady można określić jako raj na ziemi.
* Madera - portugalskie wino pochodzące z regionu. Wytwarza się je z białych odmian winogron.
** Red snapper - ryba z rodziny okoniowatych, po polsku znana jako "lucjan czerwony".
Oceania - to zbiór wysp na Oceanie Spokojnym. Dzieli się na Melanezję, Mikronezję, Polinezję i Nową Zelandię. Ze względu na pochodzenie, w Oceanii wyróżniamy trzy typy wysp: kontynentalne, koralowe i wulkaniczne.
- Wyspami pochodzenia kontynentalnego są: Nowa Zelandia, Nowa Gwinea, Nowa Kaledonia oraz niektóre archipelagi wysp przyległe do Nowej Gwinei. Są to wyspy górzyste o wysokich szczytach.
- Pochodzenia koralowego są wyspy Mikronezji i Polinezji. Są to niskie (1-7 m n.p.m.), koliste atole "z laguną" w środku (np. atol Bikini).
- Największe wyspy Mikronezji i Polinezji, to wynurzone ponad poziom oceanu stożki wulkaniczne, na których występują liczne czynne i wygasłe wulkany, takie jak wygasły wulkan Mauna Kea na Hawajach oraz czynny Kilauea z największym na świecie kraterem (10 km obwodu). Na wyspach Oceanii uprawia się: palmę kokosową, trzcinę cukrową, banany, ananasy, drzewa chlebowe i w mniejszym zakresie kawę, kakao i kauczuk. Ludność trudni się również połowem ryb, perłopławów i żółwi szylkretowych.
Australia i Oceania tworzą jeden region zoogeograficzny, zwany Notogea, odznaczający się odrębnością fauny spowodowaną długotrwałą izolacją od innych kontynentów.
Ludność tubylcza (Aborygeni, Papuasi, Polinezyjczycy, Melanezyjczycy), jak ich życie, była bardzo prymitywna. Ludy te, do czasów kolonizacji (XIX w.) żyły tak, jak ludy w epoce kamiennej, a żelazo i inne metale poznali dopiero po przybyciu białych kolonistów. Obca im była również uprawa roli, a trudnili się wyłącznie łowiectwem, zbieractwem i rybołówstwem, które dostarczało im pożywienia. W 1770 roku, gdy James Cook (1728 - 1779) słynny żeglarz angielski dotarł do Australii, odkrył że istniało na tym kontynencie od ponad 500 do 600 plemion aborygeńskich używających co najmniej 500 indywidualnych języków.
Podróżnik, który przebywał wśród tubylczej ludności Australii, opisuje miedzy innymi w jaki sposób piekli ryby: Gorący popiół pokrywa się warstwą trawy, na której kładzie się kawałki ryb. Rybę
należy przykryć drugą warstwą trawy, a wierzch obłożyć gorącym popiołem. upieczona w ten sposób ryba - według twierdzeń podróżników - świetnie smakuje, chociaż warunki jej przyrządzania od strony higieny pozostawia wiele do życzenia.
Maorysów, tubylczą ludność Nowej Zelandii, nauczył jeść wieprzowinę. Od tego czasu Maorysi zaczęli prowadzić chów świń, gdyż bardzo rozsmakowali się w tym mięsie, a które jedzą do dziś z duszonymi w tłuszczu łodygami rośliny "Puhu", przypominającej z wyglądu nasz oset.
Obecnie napływowa ludność Australii, rekrutująca się w znacznej części z Anglików - efekt kolonizacji zapoczątkowanej w 1788 r. Przybyli wówczas do Australii pierwsi karnie zesłani skazańcy z Wielkiej Brytanii - trzyma się tradycyjnej kuchni swoich przodków. Ogromne stada owiec i krów dostarczają im doskonałe mięso, a największym przysmakiem dzisiejszego Australijczyka jest olbrzymi stek wołowy podawany z ziemniakami purée, frytkami lub odsmażanymi. Taki stek z ziemniakami i zielonym groszkiem występuje w australijskim menu nawet 2 razy dziennie. Australijczycy należą do największych "zjadaczy" mięsa na świecie. Popularny jest również pieczony udziec z jagnięcia lub smażone steki z soczystej baraniny. Najmniej popularna jest wieprzowina i drób.
Pisząc o kuchni Australii trudno nie wspomnieć o mięsie kangura. Aleksander Dumas w ostatnim dziele swojego życia: "Grand dictionnaire de la cuisine" pisze, że mięso kangura jest bardzo smaczne i porównuje je z mięsem dzikiego australijskiego królika, uważając je nawet za lepsze, ponieważ kangur żywi się roślinami o przyjemnym zapachu, co ma wpływać korzystnie na kulinarną wartość jego mięsa. Przysmakiem kuchni australijskiej jest zupa z ogona kangura oraz zupa żółwiowa z morskich żółwi przyrządzana z maderą*. W menu australijskim nie może zabraknąć również ryb i różnego rodzaju skorupiaków. Najsmaczniejszą rybą łowioną na australijskich wodach jest "red snapper"**. Ryba o bardzo smacznym mięsie, którą to Australijczycy jadają najchętniej z grilla z dodatkiem warzyw.
Ludność wysp Oceanii żywi się wspaniałymi owocami, rybami marynowanymi w soku kwaśnych cytryn albo pieczonymi popijając mleko kokosowe. Wszystko to hojnie daje tamtejsza przyroda, którą bez przesady można określić jako raj na ziemi.
* Madera - portugalskie wino pochodzące z regionu. Wytwarza się je z białych odmian winogron.
** Red snapper - ryba z rodziny okoniowatych, po polsku znana jako "lucjan czerwony".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz